PROCEDURA ORGANIZACJI TERAPII LOGOPEDYCZNEJ W PRZEDSZKOLU

Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy   psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach

1. Na zajęcia terapii logopedycznej kieruje się dzieci na podstawie wyników badań lekarskich, psychologicznych i logopedycznych po uprzednim wyrażeniu zgody przez rodziców.
2. Terapię logopedyczną w przedszkolu organizuje logopeda.
3. Logopeda z każdym dzieckiem ćwiczy indywidualnie, w zespołach, których liczba uczestników wynosi maksymalnie 4. Czas ćwiczeń uzależniony jest od indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka.
4. Zadaniem zajęć na terapii logopedycznej jest likwidacja wszelkich zakłóceń i zaburzeń komunikacji językowej oraz pomoc w przezwyciężaniu problemów osobom mającym trudności z mówieniem, pisaniem lub czytaniem.
5. W terapii logopedycznej wybór metod jest uwarunkowany rodzajem zaburzenia. W zależności od charakteru trudności wykorzystuje się specyficzne, dostosowane do wieku i możliwości dziecka sposoby pracy terapeutycznej. Stosuje się różne metody, co wynika z konieczności realizowania zasady kompleksowego oddziaływania.
6. Etapy badania i postępowania logopedycznego:
– rozpoznanie zaburzeń mowy na podstawie objawów (symptomów),
– zestawienie symptomów,
– wstępne ustalenie przyczyn zaburzeń,
– wstępna diagnoza logopedyczna,
– ustalenie indywidualnego programu logoterapii,
– postępowanie logopedyczne i praca z dzieckiem,
– prognoza (rokowanie),
– zalecenia, uwagi, wnioski (indywidualne konsultacje z rodzicami).
7. Zajęcia logopedyczne prowadzone są do czasu wyeliminowania bądź złagodzenia zaburzenia, stanowiącego powód objęcia dziecka w/w. formą opieki.

Wiosenne zabawy logopedyczne

Zapraszam Was do wiosennych zabaw logopedycznych.

• Posłuchajcie wierszyka i spróbujcie wraz z rodzicami wykonać podane ćwiczenia

„Języczek wędrowniczek na łące”

Raz języczek – wędrowniczek

Szukał przygód na łące. /wysuwamy język do przodu/

Rozglądał się tutaj ciekawie /oblizujemy otwarte usta/

Może ujrzy coś w trawie? /język na dół, do brody/

W lewo iść dalej, czy w prawo? /język do prawego i lewego kącika warg/

Może ktoś mu podpowie?

Lecz wszystkim śniadanie w głowie.

Nagle … słyszy klekotanie

/Kle, kle, kle – naśladowanie/

Tuż za nim kumkanie

/Kum, kum, kum – naśladowanie/

I jeszcze pszczółek bzyczenie.

             /Bz, bz, bz – naśladowanie/

Wielki trzmiel nad nim przeleciał /www…/

i w stronę stawu odleciał.

Języczek powędrował w tę stronę. /język do przodu/

Ujrzał zjawisko znajome.

Bocian dziób swój rozdziawia, /wysuwanie warg do przodu, otwieranie i zamykanie/

Pułapkę na żabki zastawia.

Lecz one wesoło kumkają, /uśmiech żaby, wargi rozciągnięte/

z bociana się wyśmiewają.

„Nie uda się sztuczka bocianie,

nie będzie to twoje śniadanie.”

To pszczółka żądełko wyciąga /wyciąganie ostrego języka/

i z trzmielem na boćka spogląda.

Nie ma żabek na żądanie.

Zostało ci boćku kwiatków wąchanie. /wciąganie powietrza nosem, wydech/

• Wyobraźcie sobie, że wąchacie wiosenne kwiaty. Wciągajcie powietrze nosem, a następnie na wydechu rytmicznie, powoli recytujcie.

Wdech-wydech: „I-dzie wios-na, kwit-nie kwiat.

Wdech-wydech: I-dzie wios-na, śpie-wa ptak”

Powtórzcie ćwiczenie, ale tym razem zatkajcie jedną dziurkę nosa i wciągajcie powietrze drugą dziurką.

• Zaproście rodziców do zabawy i razem wykonajcie zagadkowe grzechotki. Przygotujcie 2-5 jednakowych nieprzezroczystych pojemników np. po jajku niespodziance. Do każdego z nich wsypcie coś innego np. cukier, ryż, groch /tak, aby wydobywane dźwięki wyraźnie różniły się/. Zaczynamy od dwóch grzechotek. Najpierw zapoznajemy się z dźwiękiem wydobytym przez każdą z nich i zaczynamy zgadywanki.

Szu, szu, szu, sza, sza,sza!

Każdy się na szumkach zna.

Szu, szu, szu, sza, sza, sza!

Zgadniesz ty i zgadnę ja.

Zamknijcie oczy i skoncentrujcie się, słuchając rymowanki.

Następnie posłuchajcie dźwięku grzechotki i zgadnijcie, co w niej jest.

• Posłuchajcie wierszyka i pobawcie się w masażyki /to doskonały sposób nawiązania wzajemnej bliskości, okazja do zabawy, ośmielenie dziecka i zachęta do mówienia/.

„Rabatki i kwiatki”

/Dziecko siedzi zwrócone do rodzica plecami/

Czas już zadbać o rabatki,

Więc idziemy sadzić kwiatki. /palcem wskazującym i środkowym idziemy po plecach dziecka/

Trzeba zrobić w ziemi dziurki,

Więc dziobiemy jak te kurki. /palcami wskazującymi lekko „dziobiemy” plecy dziecka/

Teraz deszczyk nasion leci,

Sieje mama, sieją dzieci. /muskamy plecy dziecka opuszkami wszystkich palców/

Gdy nasionka zasypiemy,

Ziemię lekko uklepiemy. /wewnętrzną stroną dłoni delikatnie klepiemy plecy dziecka/

Padaj deszczu na rabatki,

Niech szybciutko rosną kwiatki. /stukamy lekko w plecy dziecka opuszkami wszystkich palców/

• Naśladujcie odgłosy:

–szumiących gałęzi drzew z młodymi listkami: sz sz sz sz sz…

-wiosennej burzy z grzmotami: dż! dż! dż!

-lecącego samolotu:ż ż ż ż…

-jadącego pociągu: cz-cz-cz…

Aby poprawnie wymówić te trudne głoski:

-złóżcie usta na kształt „ryjka” /zaokrąglijcie wargi/

-zbliżcie do siebie zęby

-podnieście czubek języka do wałka dziąsłowego za górnymi zębami